Barcelona

Nieco dalsze okolice Wyszkowa ;)
Kilka zdjęć z krótkiej wizyty w Barcelonie w 2016 roku. Był to jedynie przystanek w dalszej podróży, stąd brak większości najsłynniejszych zabytków i atrakcji, z tych najbardziej znanych jedynie Sagrada Familia, Park Guell i stadion Camp Nou.

Alpy.

La Rambla (Las Ramblas) - najbardziej znana ulica Barcelony, znajduje się w dzielnicy Barri Gotic, ciągnie się od Placa de Catalunya do pomnika Krzysztofa Kolumba i tak naprawdę składa się z pięciu krótszych ulic (Rambla de Canaletes, Rambla dels Estudis, Rambla de Sant Josep (nazywana również Rambla de Flores, gdyż handluje się tam kwiatami), Rambla dels Caputxins oraz Rambla de Santa Monica.  Przy ulicy znajduje się m.in. słynne targowisko La Boqueria, niestety z braku czasu nie udało się go odwiedzić.

 

Park Guell - jedno z dzieł słynnego architekta Antoniego Gaudiego. Zaprojektowany został jako osiedle dla bogatych mieszkańców Barcelony, projekt finansował przyjaciel Gaudiego - Eusebi Güell, bogaty kataloński przedsiębiorca, stąd nazwa parku.

Osiedle miało obejmować 60 działek na powierzchni ok. 20 ha w pobliżu tzw. Łysej Góry. Budowa rozpoczęła się w 1900 r., projekt nie został nigdy ukończony - przerwano go w 1914 r.

Powstało jedynie pięć budynków, w jednym z nich mieszkał sam Gaudi. W 1922 roku władze Barcelony wykupiły teren i przekształciły go w park miejski.

Nad budynkami góruje Sagrada Familia (Świątynia Pokutna Świętej Rodziny) - najbardziej charakterystyczna budowla Barcelony i najsłynniejszy projekt Gaudiego.

Dom, w którym mieszkał Antoni Gaudi. Dziś mieści się tam Muzeum Gaudiego.

Powyżej parku znajduje się wzgórze, z którego rozciąga się efektowna panorama Barcelony.

Widok na wzgórze Tibidabo, na jego szczycie znajduje się Kościół Serca Jezusowego, a także... park rozrywki.

Częsty widok na barcelońskich balkonach - flaga Katalonii.

Spacer z Parku Guell okazał się długi, ale w końcu zza rogu wyłoniła się Sagrada Familia.

Budowa świątyni rozpoczęła się w 1882 roku i trwa do dziś. Pierwszym architektem został Francisco de Paula del Villar. Antonio Gaudi zastąpił go w 1883 roku, ale dopiero w 1914 r. poświęcił się projektowi, w 1926 r. został pochowany w krypcie wewnątrz kościoła.